افغانستان درحالی به کنوانسیون عدم استفاده از اسلحۀ متعارف پیوست که ماین ها و مواد منفجره تعبیه شده همه روزه در این کشور قربانی میگیرد.
کنوانسیون انواع مشخص اسلحه متعارف متشکل ازپنج مقرره می باشد و تمام محدودیت ها بالای استفاده از انواع مشخص سیستم های تسلیحاتی دربرمی گیرد.
این مقررات شامل، عدم استفاده از تسلیحاتی که پارچه های نامرئی آن انسان را مجروح میسازد، بهره برداری از انواع ماین ها، استفاده از تسلیحات مانند بم های خوشه ایی و آتش زا، استفاده از تسلیحاتی که انسان را دایماً نابینا میسازد و این مقررات جوانب درگیری را بر عدم استفاده از تسلیحات انفجاری منحیث بهترین ستراتیژی جنگ مکلف میسازد.
این درحالیست که دولت وزیری سخنگوی وزارت دفاع افغانستان به رادیو آشنای صدای امریکا گفت که در حال حاضر بیشترین تلفات اردوی ملی برخاسته از تعبیه و انفجارماین می باشد که مخالفان از آن استفاده می کنند.” تلفات ما بیشتر از ۸۵ فیصد ناشی از ماین است مگر در سالهای اخیر چون قطعات انجینری ما تقویت شده فعالیت خوب می کنند تلفات در اردو کاهش یافته است ، اما در بخش ملکی کماکان قربانی می گیرد.
مؤثریت پیوستن افغانستان
شهاب حکیمی، رئیس یکی از مؤسسات ماین پاکی در افغانستان درمورد موثریت پیوستن افغانستان به این کنوانسیون به رادیو آشنا معلومات داد.
او گفت که سودمندی الحاق افغانستان با این کنوانسیون این است که افغانستان متعهد است “هیچ وقت سلاح های ممنوعه را ذخیره نکند و نه هم تولید بکند و نه انتقال بدهد و نه تجارت کند و هم علیه کسی استعمال بکند.”
آقای حکیمی افزود که پس از این اگر جانبی در افغانستان ماین تعبیه کند و کشوری به افغانستان ماین بفرستد، حکومت افغانستان میتواند در جامعۀ بین المللی علیه آن اقامه دعوا بکند.
اما مخالفان مسلح که پابند به هیچ نوع میثاق های ملی و بین المللی نیستند از ماین ها و اسلحه ممنوعه استفاده اعظمی می کنند و حکومت ازین ناحیه با مشکلات وافر مواجه ساخته است.
کنوانسیون انواع اسلحه متعارف ، بیش از ۱۸۰ کشور عضویت دارد اما روسیه، ایالت متحده امریکا، اسرائیل، هند و تاهنوز به این کنوانسیون نه پیوسته اند.
اداره انسجام و هماهنگی تطهیر ماین ملل متحد که در روند الحاق افغانستان به کنوانسیون نقش دادخواهی مهم را از طریق فراهم کردن معلومات اساسی به وکلای پارلمان و وزارت های مربوطه ایفا کرده است، این اقدام حکومت افغانستان را ستایش کرده است.
مشکل ماین در افغانستان از زمان اشغال کشور توسط اتحاد شوروی سابق به وجود آمده است و فعالیته های تطهیر ماین یا ماین روبی در افغانستان هم از جانب موسسات غیردولتی به همکاری سازمان ملل وکشورهای اعانه دهنده در سال ۱۹۸۹ شروع شده است و قرار بود تا سال ۲۰۱۳ افغانستان از وجود ماین ها کاملا پاک شود اما به دلیل کمبود بودجه و بی میلی کشورهای کمک کننده این برنامه عملی نشد و ده سال دیگریعنی تا سا ل ۲۰۲۳ تمدید شد.
حکومت افغانستان میگوید که این کشور شاید تا سال ۲۰۲۳ هم به این هدف دست نیابد. گفته می شود که هنوز نزدیک به یک هزار و ششصد روستا درافغانستان از وجود ماین پاک نشده است و مهمتر ازهمه هنوز هم جنگ جریان داشته و تعبیه ماین ها نیز به شکل روز افزون ادامه دارد.