یادداشتی از “مجید مجیدی” کارگردان سینمای ایران در سوگ شهادت دختران مکتب سیدالشهداء در کابل

صدایی از شما برنخاست

شمعی روشن نشد

پرچمی نیمه افراشته نشد

سازمان‌های جهانی بیانیه ندادند

و هیچ سیاست پیشه‌ای نخروشید

و هیچ هشتگی به راه نیفتاد

به قرن بیست‌ویکم خوش آمدید! با شعارهای رنگارنگ و با شعورهای کم رنگ، به قرنی که رنگ خون انسان‌ها فرق دارد و آدمیان بر اساس ملیت و آیین‌شان ارزش‌گذاری می‌شوند.

اگر غربی باشی ارجمندی و اگر افغانستانی باشی فراموش شده‌ای و اگر شیعه و مسلمان باشی کسی نگران خون بر زمین ریخته‌ات نمی‌شود.

متأسفم که در زمانه‌ای زندگی می‌کنم که عدالت واژه بی معنای این عصر بیهودگی است.

گاهی آرزو می‌کنم چه می‌شد در زمانه ما هم کسی چون علی (ع) بود که چنان نگران ربودن خلخال از پای بانویی حتی غیر مسلمان می‌شد که مرگ را سزاوار می‌دید.

کاش می‌مردیم و مرگ عدالت و انسانیت را نمی‌دیدیم و چنین سکوت نکبت‌بار را در شهادت غمبار ده‌ها دختر مظلوم قوم هزاره افغان شاهد نبودیم.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *