همزمان با نرخ بلند بیکاری و فقر در کشور، مغاره نشینیان در ولایت بامیان از شرایط بد زندگی شان خبر میدهند.
این مغازه نشینان در بامیان می گویند که با شکم گرسنه و روی زمین نمناک شبهای شان را سپری میکنند.
بسیاری از آنان که افراد بیپرست هستند میگویند: اگر نهادهای امداد رسانی به کمک آنان نرسند، سرمای زمستان و گرسنگی جان شانرا خواهند گرفت.
این خانوادهها، سالهاست که با تقبل صدها مشکلات در مغارهها زندگی کرده اند. میگویند: پس از سقوط حکومت پیشین و روی کار آمدن حکومت جدید مشکلات آنان چند برار شده است و با دغدغههای بیشمار شب و روز شانرا سپری میکند، از جمله چگونه سپری کردن فصل سرما با شکم گرسنه و نبود امکانات گرمایشی در مغارههای نمناک.
نیکبخت بانوییکه چندین سال است در مغاره زندگی میکند و خود نان آور فامیل نیز میباشد، او میگوید: قبل از سقوط حکومت پیشین در یکی از مراکز صحی به عنوان صفاکار کار میکرد اما اکنون تنها منبع درآمد اش را که صفاکاری بود نیز از دست داده و نگران آن است که زمستان را چگونه با شکم گرسنه در این مغارهها سرد سپری کند.
با شکم گرسنه خوابیدن در مغارههای نمناک قصهای مشابه است که دهها خانواده مغارهنشین آنرا ابراز میکنند.