از سقوط حکومت پیشین و روی کار آمدن حکومت جدید در کشور بیش از سه ماه می‌گذرد. شهروندان می‌گویند، توقعات که از حکومت جدید داشتند نه تنها بر آورده نشده، بلکه هر روز با بدتر شدن وضعیت اقتصادی به نگرانی آن‌ها افزوده می‌شود. آگاهان سیاسی نیز می‌گویند: حکومت وعده‌های را که به مردم داده بودند، عملی نتوانسته اند.
هم‌زمان با این، مسئولان حکومتی بار‌ها گفته‌اند، که وضعیت بهتر خواهد شد و رایزنی‌ها برای جلب کمک‌ها جریان دارد.
با فرار اشرف غنی و سقوط حکومت پیشین، مسئولیت تامین امنیت و ارائه خدمات دولتی به دوش حکومت کنونی افتاد.
در این مدت اما چرخه زندگی مردم به‌طور کامل دگرگون شده و بازار کارو‌بار نیز کساد است. شهروندان بسیاری یا راه مهاجرت در پیش گرفتند و یا هم آنانی که مانده اند زیر بار فشار اقتصادی له شده اند.
از سوی دیگر با وجودی که سران حکومت بار‌ها از فعال شدن ادارات سخن زده اند، اما هنوز ادارات بگونه نیمه فعال است و زنان اجازه حضور در ادارات را نیافته اند.
در بعد خارجی نیز مسئولان حکومت ضعیف عمل کرده اند. تاکنون نه تنها هیچ کشوری حاکمیت تازه را به رسمیت نشناخته اند، بلکه شماری از کشور‌ها همچنان بر طبل تحریم‌ها افزوده اند. بخصوص از جانب امریکایی‌ها!
تنها فرصتی که می‌توان در این سه ماه به آن اشاره کرد، تحقق نسبی امنیت است. اما به باور بسیاری هنوز جنگ ختم نشده است.
با این همه، نگرانی سازمان‌های جهانی را نیز در این سه ماه نادیده نمی‌توان گرفت، نگرانی‌های که هشدار از فاجعه بشری در افغانستان دارد. اما حکومت بار‌ها گفته اند و حالا نیز از بهتر شدن اوضاع خبر می‌دهند.
با این همه؛ برای بهتر شدن اوضاع و رفع این نگرانی‌ها، همه چیز بستگی به رفتار سران حکومت دارد، تا با عملی سازی وعده‌های خود نگاه‌ها را بسوی افغانستان تغییر دهند.