هم‌زمان با بالا رفتن میزان فقر در بامیان روزانه به تعداد کودکان کارگر در این ولایت افزوده می‌شود.
فعالین مدنی بامیان با ابراز نگرانی در این مورد می‌گویند، اگر این وضعیت به‌همین منوال ادامه یابد، بسیاری از کودکان بامیانی به دلیل فقر از حقوق اولیه‌شان از جمله حق آموزش محروم می‌شوند و مجبور به انجام کارهای شاقه خواهند شد.
جبر روزگار، کودکان بامیانی را واداشته که به کارهای شاقه روی آورند.
کودکانی که پیش از این با هزار امید و آرزو به مکتب می‌رفتند، اکنون اما در تقلای پیدا کردن لقمه‌ای نانی به کار کردن در روی جاده‌ها مصروف‌اند.
با این حال کودکان بامیانی حالا دیگر تمامی فکر و ذکرشان پیدا کردن کار است تا از این طریق لقمه نانی پیدا کنند و با آن شکم خود و خانواده‌شان را سیر کنند، اما از بخت بد، میزان بیکاری این روزها بیشتر از گذشته شده و این کودکان از نبود کار شکایت دارند.
با این وجود، در ۲۰ سال گذشته بیشتر کودکان به مکتب می‌رفتند و یا هم حداقل نصف روز کار می‌کردند و نصف روز مصروف فراگیری آموزش بودند، حالا اما نگرانی از آن وجود دارد که فقر اقتصادی حاکم در جامعه کودکان را از رفتن به مکتب باز دارد واین قشر آسیب‌پذیر به دلیل فقر و ناداری به کارهای شاقه روی بیاورند.
با این همه، این تنها بامیان نیست که شماری از کودکان از رفتن به مکتب محروم شده و به کارهای شاقه روی آورده‌اند، بلکه در بسیاری از ولایات، کودکان با سرنوشت مشابه روبرو می‌باشند.