مشارکت کمی بیش از ۳۰ درصد واجدین شرایط رای‌دهی در انتخابات میان دوره‌ای روز گذشته هانگ‌کانگ، به تعبیر کارشناسان، نشان از نقش پر رنگ طرفداران و حامیان پکن در تاثیرگذاری بر روند تشکیل دولت در این جزیره دارد.
سرزمین نیمه خودمختار هانگ‌کانگ که چند سالیست که درگیر اعتراضات گسترده برای ایجاد دموکراسی و کسب آزادی‌های مدنی دیگر، بدور از سطله دولت چین، است، اکنون شاهد برگزاری انتخاباتی است که در آن پیش شرط اولیه، برای تایید صلاحیت کاندیدا “وفاداری به پکن” دانسته می‌شود.
این پبش شرط، عامل اصلی پایین آمدن نرخ مشارکت نسبت به انتخابات گذشته در سال ۲۰۱۶ بشمار می‌رود، که در آن میزان مشارکت دو برابر بوده است.
کری لام، رئیس دولت اجرایی هانگ‌کانگ در این مورد گفت: که دلیل پایین بودن آمار رای دهندگان را نمی‌فهمد و برخلاف ادعاها از پایین بودن حمایت مردمی، شرکت کردن حدوداً یک میلیون و ۳۵۰ هزار نفر در پای صندوق‌های رای را خوب توصیف کرد.
پس از استرداد هانگ‌کانگ به چین در سال ۱۹۹۷ میلادی ، این سرزمین که در حدود از ۱۵۰ سال مستعمره بوده؛ با سیاست “یک کشور، دو سیستم” اداره می‌شود. با توافق دولت پکن”منطقه ویژه اداری هانگ‌کانگ” از آزادی سیاسی و استقلال قضایی خاصی نسبت به سرزمین اصلی چین برخودار است و بصورت نیمه خودمختار اداره می‌شود.
دولت چین همواره از گردهمایی‌ها و محافل اعتراضی، معترضان هانگ‌کانگی در این سرزمین جلوگیری کرده و به سرکوب آنان توسط پولیس نیز اقدام کرده است.