قتل بیش از ۲۴۰ پناهجو، توسط سربازان لهستانی در مرز بلاروس

مشکلات اقتصادی و نبود امنیت جانی در برخی کشورهای جهان منجر به بروز موج جدید مهاجرت و پناهندگی به سوی کشورهای اروپایی شده که تاثیر بسیار زیادی بر کشورهای هم مرز با قاره سبز گذاشته است.

موج عظیم مهاجرانی که برای رسیدن به هدف خود یعنی “زندگی بهتر در مکانی امن‌تر” حاضر به قبول هرگونه شرایط، حتی سرگردانی چند ماهه در پشت مرزهای مسدود شده کشورهای چون لهستان و بلاروس، آنها را حتی یک قدم هم به عقب برنگردانده است.

در آخرین مورد از این دست، خبر قتل حدود ۲۴۰ پناهجو توسط سربازان لهستانی، بسیار تکان دهنده است.

یک سرباز لهستانی فراری به نام “امیل چچکو” که به تازگی و در مخالفت با سیاست‌های وحشیانه لهستان در قبال مهاجران به بلاروس پناهنده شده است از قتل‌های سازماندهی شده در نزدیکی شهرک مسکونی سمیانوفکا و در امتداد مرز بلاروس توسط همقطاران‌ش پرده برداشته است.  

وی ادعا کرده که از ۱۸ جوزا (۸ جون ۲۰۲۱) با همراهی دیگر سربازان لهستانی در کشتار بیش از ۲۴۰ پناهجو در پشت مرزهای لهستان و بلاروس شرکت داشته است.

کمیته تحقیقات کشور بلاروس پس از بررسی گفته‌های این سرباز اعلام کرد: چچکو فاش کرد که این پناهجویان، خواستار عبور از طریق خاک لهستان برای رسیدن به آلمان بودند و در میان آنها تعدادی زن و کودک و دو داوطلب که به خارجی‌ها کمک می‌کردند، نیز بوده‌اند.  

این کمیته اضافه کرده است که بر اساس گفته‌های این سرباز، اجساد این کشته شدگان توسط نیروهای امنیتی لهستان در گورهای دسته‌جمعی در جنگل دفن شده‌اند.

کمیته تحقیقات از آغاز جمع‌آوری و ثبت اطلاعات مربوط به ناپدید شدن افرادی که به قصد رسیدن به اروپای غربی به ویژه آلمان به این مناطق سفر کرده‌اند، خبر داده است.

همچنین این سازمان برای به دست آوردن شواهد عینی، درخواستی را توسط وزرات خارجه بلاروس «برای اطلاع رسانی به نهادهای بین‌المللی مربوطه و همچنین مسئولین کشورهای خاورمیانه و افغانستان از طریق کانال‌های دیپلماتیک در مورد رویدادهای رخ داده» ارسال کرده است.

گفتنی است که نیروهای مسلح لهستان، چچکو را به دلیل فرار از خدمت، تهدید به محاکمه نظامی کرده‌اند.

این در حالی است که از تاریخ  18 جوزا، یک گروه ۲ هزار نفری از پناهجویان عمدتاً عراقی و سوری برای رسیدن به اروپا، در پشت مرزهای لهستان به بلاروس تجمع کرده‌ بودند.

دولت بلاروس این افراد را ابتدا در کمپ‌های مرزی، در منطقه جنگلی و سپس در اماکنی در منطقه مرزی اسکان موقت داد. پس از گذشت مدتی بیشتر این افراد به کشورهای مبدا بازگشتند.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *