معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان بار دیگر از حاکمان کابل خواسته است تا از بازداشت و تهدید خبرنگاران دست بردارند.
در همین حال، شماری از خبرنگاران افغانستان در اعتراض به آنچه کارکرد نادرست و سواستفاده از نام خبرنگار می‌دانند، نهادهای حامی رسانه‌های داخلی را بی‌اعتبار و فاقد مشروعیت می‌خوانند.
از سویی هم آنان می‌گویند، با وجود مشکلات دیگر فراروی آنان، حالا نهادهای حامی رسانه‌ها نیز نقش مار آستین را بازی می‌کنند.
به تعبیر آنان آزموده را آزمودن خطاست، خبرنگاران می‌گویند دیگر نمی‌خواهند از طناب نهادهای به اصطلاح حامی رسانه‌ها پایین بروند، زیرا از آنها نامهربانی‌های بسیار دیده‌اند.
از استفاده جویی‌های شخصی گرفته تا فرستادن نزدیکانشان به خارج از کشور در قامت خبرنگار و فعال رسانه‌ای، مخاطب دیگر آنان حکومت است، آنها از حکومت می‌خواهند به جای مشکل تراشی با رسانه‌ها همکاری کنند. و پیشنهادشان حل مشکلات از آدرس وزارت اطلاعت و فرهنگ یا کمیسیون تخطی رسانه‌ها، با این حال در آخرین گزارش سازمان خبرنگاران بدون مرز آمده، از میان ۵۴۳ رسانه، ۲۳۱ رسانه و ۶۴۰۰ فعال رسانه‌ای از فعالیت بازمانده‌اند. آماری که زنگ خطری برای جامعه رسانه‌ای و انزوای مردم از آگاهی تحولات داخل و خارج از کشور است.