شب تاسوعای حسینی؛ شبی‌که فردای آن فرمان حمله عمومی به خیمه‌های سید الشهدا صادر می‌شود.
نهم ماه محرم، معروف به روز تاسوعایی حسینی؛ روزی که به شب عاشورا پیوند می‌خورد. در روز تاسوعا، وقایع مهمی در کربلا در سال ۶۱ قمری رخ داد.
در نهم محرم عمر بن سعد، پس از دریافت نامه عبیدالله بن زیاد، عصر تاسوعا بدون هیچ گونه اخطار قبلى و با دست پاچگى تمام فرمان حمله عمومى به سوى خیمه‌هاى امام حسین (ع) را صادر کرد.
با هجوم لشکریان در عصر روز نهم محرم، امام حسین (ع) با فرستادن برادرش حضرت ابوالفضل العباس، از آنها مهلت طلبید تا شب را با نماز و تلاوت قرآن کریم به سر کنند.
همچنین در این روز شمر امان‌نامه‌ای برای حضرت ابوالفضل العباس و دیگر برادرانش فرستاد، اما حضرت ابوالفضل با قاطعیت آن را رد کرده و در روز عاشورا برای دفاع از ارزشهای اسلامی و حسینی جانانه مبارزه نموده و حماسه جاویدان آفرید.
عزاداران، روز تاسوعا را منتسب به شجاعت حضرت ابوالفضل عباس (ع) به شمار می‌آورند و آن را مانند روز عاشورا گرامی داشته، به ذکر فضائل و سوگواری در آن می‌پردازند.