محلی در نزدیکی مسجد امام حسن مجتبی(ع) در ناحیه اول شهر قندهار، جایی که گفته شده معلم افغانستان در پنجم ثور ۱۳۱۴ چشم به جهان گشوده‌اند.
دوستان و نزدیکان ایشان می‌گویند، حضرت آیت‌الله العظمی محسنی(ره) از همان ابتدا علاقه‌ای خاصی به یادگیری و آموزش داشتند.
براساس گفته‌های نزدیکان معلم افغانستان ایشان تحصیلات ابتدایی را در قندهار نزد پدر بزرگوارش آغاز کرد و در سال ۱۳۲۷ برای ادامه تحصیل رهسپار پاکستان گشتند.
پس از سپری نمودن یک دوره کوتاه تحصیلی در پاکستان، شور و شوق تحصیل و فراگیری علوم دینی پای حضرت آیت‌الله العظمی محسنی(ه) را به عراق کشاند، در سال ۱۳۳۲ هجری شمسی، ایشان در آنجا به فراگیری دروس خارج فقه، رجال، حدیث و اصول پرداخته و با توجه به نبوغ و زکاوت خاصی که خداوند به معلم افغانستان عطا کرده بودند و پشتکار مثال زدنی شان به زودی قله‌های معرفت را یکی پی دیگری پشت سر گذاشته و به درجه آیت‌اللهی نائل گشتند.
علاقمندی به خدمت و ترویج معارف اسلامی، معلم افغانستان را به قندهار کشانده و برای ایجاد مراکز فرهنگی در کشور آستین بالا زدند. اولین مرکزی را که ایشان در قندهار بنا نهاد مسجد جامع فاطمیه قندهار بود.
هنوز از برنامه‌های فرهنگی و آموزشی فارغ نگردیده بودند که افغانستان اسلامی در تصرف نیروهای شوروی سابق درآمد.
سپاهی که با قساوت مثال زدنی به کشتار، غارت و چپاول مردم مسلمان افغانستان مشغول گشت. فقیه مجاهد، حضرت آیت‌الله العظمی محسنی(ه) با دیدن این وضعیت وخیم، تصمیم به جهاد در مقابل کمونیست‌ها را گرفته و در کنار دیگر مجاهدین جان برکف، بخشی از مبارزات مردم علیه رژیم کمونیستی را رهبری کردند.
ایشان برای انسجام مجاهدین در برابر نظام کمونیستی، حزب حرکت اسلامی را تشکیل داد. حزبی که نقش پر رنگ در پیروزی جهاد مردم افغانستان داشت.
با پیروزی مجاهدین در برابر شوروی سابق؛ زمان جهاد فکری و فرهنگی در برابر توطئه‌ها و برنامه‌های دشمنان افغانستان فرا رسیده بود. توطئه‌هایی که وحدت و اخوت اسلامی را در کشور هدف گرفته بود.
معلم افغانستان این‌بار نیز تمام قد در برابر این توطئه‌ها به پا خاست. ایشان با سیاست اخوت و برادری وارد میدان شده و برای برچیدن برنامه‌های دشمن اقدام به تاسیس مراکز مهمی چون شورای اخوت اسلامی و شورای علمای شیعه کشور نمودند. مراکزی که در کنار آثار مهم و ارزشمند معلم افغانستان در مورد ضرورت وحدت امت مسلمه و جامعه مسلمان افغانستان به درستی عمل کرد.
چنانکه مردم قدرشناس و نخبگان جامعه، معلم افغانستان را لقب معمار اخوت اسلامی را دادند.
یکی دیگر از خدمات ارزشمند آکادمیسین کشور برای جامعه اسلامی افغانستان گنجاندن پسوند اسلامی به نظام قبلی بود. ایشان در لویه جرگه قانون اساسی یکبار دیگر نشان دادند که نقش علما و مرجعیت دینی برای اسلامی سازی نظام‌ها چقدر حیاتی و مهم‌اند.
حضرت آیت‌الله العظمی محسنی(ره) پس از عمری مجاهدت در راه ترویج معارف و آموزه های اسلامی سرانجام به عمر ۸۴ سالگی در ۱۴ اسد سال ۱۳۹۸ دار فانی را وداع گفته و به لقائالله پیوستند.
شخصیتی دلسوز و خدومی که به گفته آگاهان جای خالی شان به این زودی‌ها پر نخواهد شد. روح شان شاد و یاد شان گرامی باد.