سازمان ملل متحد سال گذشته در گزارشی نوشت که ۴۸ سرباز کودک حضور دارند که بیشتر از نصف آنها در نیروهای وابسته به دولت افغانستان به شمول اردوی ملی، پولیس ملی و نیروهای پولیس محلی حضور دارند.
اما ظاهرا این گزارش از دید آمریکا همچنان مخفی مانده است.
در گزارشی که در ۳۰ جون سال گذشته منتشر شد، آمریکا لیست ۱۰ کشوری که سربازان کودک در صفوف خود دارند را آورده بود، اما افغانستان را با وجود گزارش سازمان ملل، از این لیست خود حذف کرده بود.
براساس مصوبه ای در قانون اساسی که آمریکا که در سال ۲۰۰۸ به تصویب رسید، کشورهایی که از کودکان در صفوف نظامی شان استفاده می کنند، از دریافت برخی کمک های نظامی مشخص از آمریکا محروم می شوند. اما دولت آقای اوباما با وجود گزارش سازمان ملل مبنی بر وجود سربازان کودک در صفوف نیروهای امنیتی، همچنان افغانستان را استثنایی برای این قانون کشورش می داند. به باور وی، نیروهای پولیس محلی که سربازان کودک در صفوفشان دارند، جزو نیروهای مسلح دولت افغانستان محسوب نمی شوند.
بر همین اساس و بر اساس گزارش سیگار، وزارت دفاع آمریکا تا آپریل سال ۲۰۱۵، به طور مجموع ۴۷۰ میلیون دالر به نیروهای پولیس محلی افغانستان کمک کرده بود. اما بسیاری از نهادهای مستقل حقوق بشری می گویند که دولت اوباما، مصوبه قانونی خودش را به اشتباه تفسیر کرده است.
قانون آمریکا می گوید کشورهایی که در صفوف نظامی وابسته به خود از کودکان استفاده میکنند نمی توانند از برخی تجهیزات و کمک های نظامی مشخص دولت آمریکا بهره ببرند. این قانون همچنین صراحتا می گوید که این نیروهای وابسته به دولت می تواند شبه نظامیان، ملیشه ها و نیروهای دفاع مدنی باشند. اما این قانون مشخصا واژه پولیس را به کار نمی برد.
سربازان کودک به سربازانی گفته می شود که کمتر از سن ۱۸ سال باشند و توسط گروه هایی که در فوق ذکر شد به خدمت گرفته شوند تا وظایفی را حتی آشپزی و یا باربری ایفا کنند.
سال گذشته، محمد اشرف غنی رئیس جمهوری کشور بر همین ملحوظ فرمانی را صادر کرد که بر اساس آن، به خدمت گیری کودکان در صفوف نظامی جرم محسوب می شود، اما کارشناسان می گویند این مشکل همچنان در افغانستان پابرجاست.
سازمان ملل متحد در گزارش ساله گذشته اش افغانستان را شامل لیست ۱۴ کشوری کرده بود که در صفوف نیروهای وابسته به خود از سربازان کودک استفاده می کند، و افزوده بود که این رقم نسبت به سال گذشته آن (۲۰۱۴) دو برابر نیز شده بود. گزارش سازمان ملل علاوه کرده بود که گرچه بیشتر این کودکان در صفوف طالبان و دیگر شورشیان هستند، اما ۵ کودک در صف نیروهای پولیس محلی، ۵ کودک در صف پولیس ملی و ۳ کودک نیز در صف اردوی ملی حضور داشتند.
وزارت دفاع آمریکا اما در گزارش حقوق بشری سال ۲۰۱۵ خود با وجود داشتن گزارش سازمان ملل و گزارش های دیگر، باز هم افغانستان را خارج از لیست کشورهای دارای سربازان کود ک قرار داده است.
یک سخنگوی پنتاگون که خواست نامش فاش نشود گفت گرچه نیروهای پولیس محلی، نیروهای امنیتی وابسته به دولت هستند، اما این نیروها در چارچوب نیروهای مسلح افغانستان قرار نمی گیرند.
وزارت امور داخله افغانستان نیز نیروهای پولیس محلی را، نیروهای مسلح دفاعی می داند که توسط دولت حمایت مالی می شوند و هدفشان فقط تامین امنیت در سطح روستاها و قریه جات می باشند.
اسناد و مدارک دیگر نشان می دهد که این نیروها واقعا مانند دیگر نیروهای پولیس فعالیت ندارند. این نیروها تحقیق بر روی جرایم نمی کنند و یا متهمی را دستگیر نمی کنند. این نیروها تنها علیه شورشیان می جنگند، مانند ملیشه ها.