روایتی نزدیک از زندگی دشوار سه زن بی‌سرپرستی که با فرزندان‌شان در یک خانه مشترک زندگی می‌کنند
خانه‌ای کهنه با دَر چوبی و دیوارهای گِلی، جایی که تنها فقر و تنگ‌دستی می‌تواند دلِ و پایی را به اینجا بکشاند.
یکی از این زنان می‌گوید، به خاطر ندادن چندین ماه کرایه خانه، صاحب خانه به آن‌ها هشدار داده، یا کرایه را پرداخت کنند یا خانه را خالی، دو راهی که یک طرفش آواره‌گی و سوی دیگرش ناداری است.
این سه زن که شوهران‌شان را در حوادث مختلف از دست داده‌اند، حالا مجبور هستند تا کار کرده و لقمه نانی برای خود و فرزندان خود فراهم کنند، می‌گویند، در گذشته دست‌فروشی کرده و تخم مرغ و خرما می‌فروختند، اما از چندین ماه به اینسو از سوی حکومت به آنان اجازه کار داده نمی‌شود.
آگاهان از حکومت می‌خواهند که برنامه‌های اقتصادی در کنار مردان برای زنان نیز راه اندازی شود.
براساس آخرین گزارش‌ها حضور زنان در بازار کار افغانستان حدود ۱۶ درصد کاهش یافته است. سازمان بین‌المللی کار اعلام کرده که امکان دارد تا میانه سال جاری میلادی، میزان حضور زنان شاغل در بازار کار به ۲۱ تا ۲۸ درصد کاهش یابد.